Warcraft: Początek
Spokój Azeroth (Przymierze) zostaje zaburzony miażdżącym atakiem Orków, którzy przeczuwają, że ich cywilizacja Draenor (Horda) dobiega końca. Przymierze walczy o zachowanie porządku i bezpieczeństwo ludzi, Horda zaś o przetrwanie zagrożonego gatunku orków.
gatunek: Przygodowy, Fantasy
produkcja: USA
reżyser: Duncan Jones
scenariusz: Charles Leavitt, Duncan Jones
czas: 2 godz. 3 min.
muzyka: Ramin Djawadi
zdjęcia: Simon Dugganrok produkcji: 2016
budżet: 160 milionów $
ocena: 7,5/10
Rzemiosło
dobrych początków
Gry komputerowe to obecnie jedna z najpopularniejszych form rozrywki zaraz obok kina jak i telewizji. Osoby trudzące się tą profesją są w stanie z tak samo dużym oddaniem spędzić pół dnia przed ekranem komputera jak filmowi maniacy przed ekranem swojego laptopa. Obydwa te światy różnią się pod względem zależności losów naszych postaci. W grze to my decydujemy jak potoczy się ich egzystencja i to my odpowiadamy za ich przeżycie, natomiast w filmach wszystko zależy od idei twórców i tego jak oni widzą losy wykreowanych przez siebie postaci. My możemy jedynie patrzeć i modlić się by nic im się nie stało. Choć bardzo byśmy chcieli nie uda nam się zmienić zasad pod nasze widzimisię. A co jakby tak połączyć oba światy? Wyciągnąć z nich to co najlepsze i stworzyć dzieło, które przypadnie do gustu obydwu tym grupom?
Tworzenie filmów na podstawie powieści czy też opowiadań to standard. Robi się to już od wielu wielu lat. Jednakże ekranizacje gier (ogólnie) to znacznie świeższy temat. Ale niestety bardzo grząski albowiem bardzo łatwo w nim ugrząźć przez co niewiele osób chętnie decyduje się na takie śmiałe posunięcie. Jednakże raz na jakiś czas pojawia się śmiałek, który postanawia złamać stereotypy. Takim odważnym człekiem jest Duncan Jones – reżyser filmu "Warcraft: Początek" powstałego na podstawie serii gier "World of Warcraft". Twórcy tego filmu postanowili wyciągnąć z obu światów to co najlepsze. Z gry wzięto postacie, świat przedstawiony i bodajże pewną cząstkę fabuły, a z filmu wzięto całą resztę potrzebną do stworzenia wielkiego letniego blockbustera. Teraz pozostaje tylko pytanie co z tego połączenia wyszło?
W filmie mamy ukazany Draenor, który chyli się ku upadkowi przez co Orkowie są zmuszeni wkroczyć na nieznane terytoria Azerothu i zbudować tam nowy dom. Niestety pomysł ten nie podoba się mieszkańcom Azerothu, albowiem najazd Orków przerwał wieloletni pokój panujący w ich świecie. Obie strony szykują się do wielkiej walki, która może przesądzić o losach Azerothu. Tymczasem na drugim planie pojawia się nowy wróg, znacznie potężniejszy niż horda Orków... Już po samym opisie widać, że obraz Duncana jest fantastyką w czystej postaci. Pełną różnorodnych postaci, niezwykłych i nierealnych miejsc jak i wypełnioną miłością, wojną oraz magią. Chcieć czegoś więcej? Bynajmniej, albowiem "Warcaft: Początek" rewelacyjnie sprawdza się na wszystkich tych polach. Mogę rzec nawet więcej, że jest to pierwszy porządny film fantastyczny od czasów "Władcy Pierścieni" jak i "Hobbita". Czym więc może nas ta produkcja zaskoczyć? Oczywiście niezwykle ciekawą oraz bardzo wciągającą fabułą. Historia ukazana w obrazie jest niezwykle rozbudowana za względu na mnogość wątków głównych jak i pobocznych oraz poprzez analizę wielu postaci pojawiających się na ekranie. Tutaj nie ma jednego głównego bohatera, a nawet jeśli w domyśle taki istnieje to specjalnie nie widać jego wyższości na innymi postaciami, albowiem twórcy koncentrują się na ukazaniu nam losów jak największej ilości postaci, aby pokazać narastający konflikt z wielu różnych stron. Co ciekawe nie opowiadają się oni po żadnej ze stron. Są neutralni co do konfliktu dzięki czemu wydarzenia ekranowe są ukazane w obiektywny sposób. To widz ma zdecydować po której stronie barykady stanąć oraz osądzić kto jest tym dobrym, a kto złym. Zadanie będące z pozoru bardzo proste okazuje się ciężkim orzechem do zgryzienia, albowiem dopiero poznawszy naszych bohaterów jesteśmy wstanie domyślić się ich intencji. To co z pozoru jest dobre może być złe i na odwrót. Twórcy wielokrotnie ukazują nam, że nie należy traktować nowo poznanych osób na podstawie pierwszego wrażenia oraz uświadamiają nam, że warto dać drugą szansę, albowiem każdy może zbłądzić. Jednakże nie myślcie, że z "Warcraftu" wyniesiecie jedynie worek pełen mądrości życiowych, albowiem film ten przede wszystkim jest napakowany wartką, akcją która nie pozwala nam się nudzić w kinie ani na sekundę. Twórcom idealnie udało się balansować ilość scen akcji jak i tych dających nam chwilę oddechu dzięki czemu całość jest niezwykle płynna i przejrzysta jeśli chodzi o kolejność zdarzeń. Ciekawie również prezentuje się świat przedstawiony czyli Azeroth, w którym możemy znaleźć całą masę niesamowitych krain, które urzekają nas swoim urokiem oraz magią. Zresztą cały film jest niezwykle ujmujący właśnie poprzez ten wyjątkowy baśniowy, klimat, którego ostatnio nam brakowało. Niestety "Warcraft: Początek" nie jest produkcją idealną. Fabuła produkcji pomimo swojej rozpiętości i koncentrowania się na ukazaniu nam różnych aspektów konfliktu jest oprócz tego momentami zawiła jak i niejasna. Niektóre wydarzenia ekranowe mogą wyglądać dwuznacznie, a tak naprawdę nie ma co w nich szukać drugiego dna. Pod tym względem obraz jest całkiem bezpośredni i bynajmniej nie jest to jego wada. Powiem nawet więcej, że gdyby twórcy na siłę chcieli przekazać nam jeszcze więcej informacji to nie skończyło by się to za dobrze, albowiem już i tak zabrakło im czasu na inne, ważniejsze rzeczy. Takie jak dokładny opis Azerothu oraz ukazanie nam nieco więcej informacji na temat poszczególnych krain. Pod tym względem widzowie zostali postawieni przed faktem dokonanym. Mamy po prostu zapamiętać, że w tej magicznej krainie oprócz ludzi żyją jeszcze krasnoludy, stwory podobne do elfów (nie jestem pewien czy to były elfy) oraz cała masa innych gatunków. Nie wliczając w to magów itp. Na tym polu świat orków czy też po prostu ich wątek w Azerothie (ich świat chyli się ku zagładzie) jawi się dużo lepiej. Więcej czasu poświęcono na ukazanie zwyczajów panujących wśród tych olbrzymów przez co całość wydaje się bardziej namacalna. Banałów nie unikniono również przy ukazaniu wątku magów, który jawi się niezwykle intrygująco, ale z powodu braku czasu został zepchnięty na nieco dalszy plan, a stać tak się nie powinno szczególnie, że w przyszłości może być to główny wątek historii. Jednakże pomimo tych ubytków jak i nieco rozciągniętej fabuły film prezentuje się całkiem dobrze. Przede wszystkim rewelacyjnie się go ogląda, a fantastyczny klimat jak i nieziemskie efekty specjalne pozwalają dosłownie wejść w świat "Warcraftu". Do tego jeszcze mamy wartką akcję intrygującą historię oraz masę niespodziewanych zwrotów akcji, które zarówno napędzają film jak i przyprawiają nas o przyspieszone bicie serca.
Jeśli zaś chodzi o bohaterów filmu to jest ich naprawdę wielu, albowiem aż dziewięciu. I są to wszystkie pierwszoplanowe postaci. Nie mówiąc już o drugoplanowych... Tak czy siak wszystkie postacie z "Warcraft: Początek" albowiem są to niezwykle silne, krnąbrne i waleczne postacie, które są w stanie zginąć podczas walki. Ku naszemu zaskoczeniu kilku bohaterów niespodziewanie żegna się ze swoim życiem, a można by przypuszczać, że będą one głównymi postaciami w kontynuacji. Wracając jednak do filmu należy zwrócić uwagę na fakt, że z powodu tylu bohaterów twórcom nie udało się nakreślić ich wszystkich zbyt dokładnie. Często używają ogólnikowych rozwiązań do wyjaśnienia losów niektórych postaci przez co nie do końca jesteśmy w stanie dostrzec jej całego obrazu. Jednakże mimo tego postacie dużo zyskują dzięki zaradnym aktorom, którzy wprowadzają nieco życia w ich sylwetki. Na pierwszym planie mamy: bardzo dobrego (nieco Ragnarowego) Travisa Fimmela jako Anduina Ltohara, świetnego Bena Fostera jako Medivha, Paulę Patton jako Garonę, Dominica Coopera jako króla Llane Wrynna, Tobyego Kebbela jako Durotana, Bena Schnetzera jako Khadgara, Roberta Kazinskyego jako Orgrima, Daniela Wu jako Gul'dana, Annę Galvin jako Darkę, oraz Clancyego Browna jako Blackhanda.. Oprócz nich na ekranie pojawiają się: Burkely Duffield jako Callan, Ryan Robbins jako Karos, Callum Keith Rennie jako Moroes oraz Ruth Negga jako Lady Taria. Pod względem aktorskim "Warcraft" prezentuje się na całkiem dobrym poziomie, a aktorom nie możemy nic zarzucić. Niezadowolenie możemy czuć jedynie do scenarzystów, którzy nie dopracowali zbytnio swoich bohaterów.
Od strony technicznej film Duncana Jonesa to perełka. No może prawie... To co z pewnością oczaruje nas w filmowej wersji "Warcrafta" to bajeczne efekty specjalne zarówno przy widokach niesamowitych krain jak i niezwykłym CGI orków, których twarze wyglądają niebywale realistycznie. Warto również zwrócić uwagę na wspaniałą scenografię, bardzo dobre zdjęcia i klimatyczną muzykę Ramina Djawadiego. Niestety montaż nieco kulał szczególnie przy przejściach pomiędzy scenami, ale to tragedii nie ma. Jednakże przede wszystkim dostajemy wyjątkowy magiczny klimat, który idealnie wpisuje się w ramy pierwszorzędnej fantastyki. Bardzo podobał mi się cały zamysł oraz wygląd światów ukazanych w filmie jak np. świat magów oraz to jak się nią posługiwali.
Koniec końców pomimo banałów fabularnych, niedokładnego nakreślenia postaci oraz braku rozwinięcia niektórych istotnych wątków dzięki którym historia byłaby bardziej kompletna "Warcraft: Początek" to przede wszystkim solidny film fantasy, który czerpie garściami z gatunku. Posiada wciągająca i intrygująca historię, wartką akcję, ale przede wszystkim jest produkcją, którą wyśmienicie się ogląda dzięki jej lekkości i niezwykłej płynności. Niestety historia ukazana w filmie nie jest kompletna. Fabuła pomimo tego, że jest ciekawa i niezwykle zajmująca jest również rozciągnięta niemalże do granic możliwości. Jeśli myślicie, że reżyser zamknie rozpoczęty wątek przed napisami końcowymi to niestety jesteście w błędzie. Twórcy najwidoczniej wzięli sobie do serca podtytuł "Początek" i na jego podstawie zarysowali nam bardzo obszerne rozpoczęcie tej zapowiadanej filmowej serii. Tak więc po wyjściu z kina towarzyszy nam niedosyt co do historii, ale również ekscytacja dalszymi losami naszych bohaterów. Nic tylko czekać na więcej.
P.S. Recenzja została napisana z perspektywy widza, który nie zna się na grze "World of Warcraft", ani w nią nigdy nie grał.
Tworzenie filmów na podstawie powieści czy też opowiadań to standard. Robi się to już od wielu wielu lat. Jednakże ekranizacje gier (ogólnie) to znacznie świeższy temat. Ale niestety bardzo grząski albowiem bardzo łatwo w nim ugrząźć przez co niewiele osób chętnie decyduje się na takie śmiałe posunięcie. Jednakże raz na jakiś czas pojawia się śmiałek, który postanawia złamać stereotypy. Takim odważnym człekiem jest Duncan Jones – reżyser filmu "Warcraft: Początek" powstałego na podstawie serii gier "World of Warcraft". Twórcy tego filmu postanowili wyciągnąć z obu światów to co najlepsze. Z gry wzięto postacie, świat przedstawiony i bodajże pewną cząstkę fabuły, a z filmu wzięto całą resztę potrzebną do stworzenia wielkiego letniego blockbustera. Teraz pozostaje tylko pytanie co z tego połączenia wyszło?
W filmie mamy ukazany Draenor, który chyli się ku upadkowi przez co Orkowie są zmuszeni wkroczyć na nieznane terytoria Azerothu i zbudować tam nowy dom. Niestety pomysł ten nie podoba się mieszkańcom Azerothu, albowiem najazd Orków przerwał wieloletni pokój panujący w ich świecie. Obie strony szykują się do wielkiej walki, która może przesądzić o losach Azerothu. Tymczasem na drugim planie pojawia się nowy wróg, znacznie potężniejszy niż horda Orków... Już po samym opisie widać, że obraz Duncana jest fantastyką w czystej postaci. Pełną różnorodnych postaci, niezwykłych i nierealnych miejsc jak i wypełnioną miłością, wojną oraz magią. Chcieć czegoś więcej? Bynajmniej, albowiem "Warcaft: Początek" rewelacyjnie sprawdza się na wszystkich tych polach. Mogę rzec nawet więcej, że jest to pierwszy porządny film fantastyczny od czasów "Władcy Pierścieni" jak i "Hobbita". Czym więc może nas ta produkcja zaskoczyć? Oczywiście niezwykle ciekawą oraz bardzo wciągającą fabułą. Historia ukazana w obrazie jest niezwykle rozbudowana za względu na mnogość wątków głównych jak i pobocznych oraz poprzez analizę wielu postaci pojawiających się na ekranie. Tutaj nie ma jednego głównego bohatera, a nawet jeśli w domyśle taki istnieje to specjalnie nie widać jego wyższości na innymi postaciami, albowiem twórcy koncentrują się na ukazaniu nam losów jak największej ilości postaci, aby pokazać narastający konflikt z wielu różnych stron. Co ciekawe nie opowiadają się oni po żadnej ze stron. Są neutralni co do konfliktu dzięki czemu wydarzenia ekranowe są ukazane w obiektywny sposób. To widz ma zdecydować po której stronie barykady stanąć oraz osądzić kto jest tym dobrym, a kto złym. Zadanie będące z pozoru bardzo proste okazuje się ciężkim orzechem do zgryzienia, albowiem dopiero poznawszy naszych bohaterów jesteśmy wstanie domyślić się ich intencji. To co z pozoru jest dobre może być złe i na odwrót. Twórcy wielokrotnie ukazują nam, że nie należy traktować nowo poznanych osób na podstawie pierwszego wrażenia oraz uświadamiają nam, że warto dać drugą szansę, albowiem każdy może zbłądzić. Jednakże nie myślcie, że z "Warcraftu" wyniesiecie jedynie worek pełen mądrości życiowych, albowiem film ten przede wszystkim jest napakowany wartką, akcją która nie pozwala nam się nudzić w kinie ani na sekundę. Twórcom idealnie udało się balansować ilość scen akcji jak i tych dających nam chwilę oddechu dzięki czemu całość jest niezwykle płynna i przejrzysta jeśli chodzi o kolejność zdarzeń. Ciekawie również prezentuje się świat przedstawiony czyli Azeroth, w którym możemy znaleźć całą masę niesamowitych krain, które urzekają nas swoim urokiem oraz magią. Zresztą cały film jest niezwykle ujmujący właśnie poprzez ten wyjątkowy baśniowy, klimat, którego ostatnio nam brakowało. Niestety "Warcraft: Początek" nie jest produkcją idealną. Fabuła produkcji pomimo swojej rozpiętości i koncentrowania się na ukazaniu nam różnych aspektów konfliktu jest oprócz tego momentami zawiła jak i niejasna. Niektóre wydarzenia ekranowe mogą wyglądać dwuznacznie, a tak naprawdę nie ma co w nich szukać drugiego dna. Pod tym względem obraz jest całkiem bezpośredni i bynajmniej nie jest to jego wada. Powiem nawet więcej, że gdyby twórcy na siłę chcieli przekazać nam jeszcze więcej informacji to nie skończyło by się to za dobrze, albowiem już i tak zabrakło im czasu na inne, ważniejsze rzeczy. Takie jak dokładny opis Azerothu oraz ukazanie nam nieco więcej informacji na temat poszczególnych krain. Pod tym względem widzowie zostali postawieni przed faktem dokonanym. Mamy po prostu zapamiętać, że w tej magicznej krainie oprócz ludzi żyją jeszcze krasnoludy, stwory podobne do elfów (nie jestem pewien czy to były elfy) oraz cała masa innych gatunków. Nie wliczając w to magów itp. Na tym polu świat orków czy też po prostu ich wątek w Azerothie (ich świat chyli się ku zagładzie) jawi się dużo lepiej. Więcej czasu poświęcono na ukazanie zwyczajów panujących wśród tych olbrzymów przez co całość wydaje się bardziej namacalna. Banałów nie unikniono również przy ukazaniu wątku magów, który jawi się niezwykle intrygująco, ale z powodu braku czasu został zepchnięty na nieco dalszy plan, a stać tak się nie powinno szczególnie, że w przyszłości może być to główny wątek historii. Jednakże pomimo tych ubytków jak i nieco rozciągniętej fabuły film prezentuje się całkiem dobrze. Przede wszystkim rewelacyjnie się go ogląda, a fantastyczny klimat jak i nieziemskie efekty specjalne pozwalają dosłownie wejść w świat "Warcraftu". Do tego jeszcze mamy wartką akcję intrygującą historię oraz masę niespodziewanych zwrotów akcji, które zarówno napędzają film jak i przyprawiają nas o przyspieszone bicie serca.
Jeśli zaś chodzi o bohaterów filmu to jest ich naprawdę wielu, albowiem aż dziewięciu. I są to wszystkie pierwszoplanowe postaci. Nie mówiąc już o drugoplanowych... Tak czy siak wszystkie postacie z "Warcraft: Początek" albowiem są to niezwykle silne, krnąbrne i waleczne postacie, które są w stanie zginąć podczas walki. Ku naszemu zaskoczeniu kilku bohaterów niespodziewanie żegna się ze swoim życiem, a można by przypuszczać, że będą one głównymi postaciami w kontynuacji. Wracając jednak do filmu należy zwrócić uwagę na fakt, że z powodu tylu bohaterów twórcom nie udało się nakreślić ich wszystkich zbyt dokładnie. Często używają ogólnikowych rozwiązań do wyjaśnienia losów niektórych postaci przez co nie do końca jesteśmy w stanie dostrzec jej całego obrazu. Jednakże mimo tego postacie dużo zyskują dzięki zaradnym aktorom, którzy wprowadzają nieco życia w ich sylwetki. Na pierwszym planie mamy: bardzo dobrego (nieco Ragnarowego) Travisa Fimmela jako Anduina Ltohara, świetnego Bena Fostera jako Medivha, Paulę Patton jako Garonę, Dominica Coopera jako króla Llane Wrynna, Tobyego Kebbela jako Durotana, Bena Schnetzera jako Khadgara, Roberta Kazinskyego jako Orgrima, Daniela Wu jako Gul'dana, Annę Galvin jako Darkę, oraz Clancyego Browna jako Blackhanda.. Oprócz nich na ekranie pojawiają się: Burkely Duffield jako Callan, Ryan Robbins jako Karos, Callum Keith Rennie jako Moroes oraz Ruth Negga jako Lady Taria. Pod względem aktorskim "Warcraft" prezentuje się na całkiem dobrym poziomie, a aktorom nie możemy nic zarzucić. Niezadowolenie możemy czuć jedynie do scenarzystów, którzy nie dopracowali zbytnio swoich bohaterów.
Od strony technicznej film Duncana Jonesa to perełka. No może prawie... To co z pewnością oczaruje nas w filmowej wersji "Warcrafta" to bajeczne efekty specjalne zarówno przy widokach niesamowitych krain jak i niezwykłym CGI orków, których twarze wyglądają niebywale realistycznie. Warto również zwrócić uwagę na wspaniałą scenografię, bardzo dobre zdjęcia i klimatyczną muzykę Ramina Djawadiego. Niestety montaż nieco kulał szczególnie przy przejściach pomiędzy scenami, ale to tragedii nie ma. Jednakże przede wszystkim dostajemy wyjątkowy magiczny klimat, który idealnie wpisuje się w ramy pierwszorzędnej fantastyki. Bardzo podobał mi się cały zamysł oraz wygląd światów ukazanych w filmie jak np. świat magów oraz to jak się nią posługiwali.
Koniec końców pomimo banałów fabularnych, niedokładnego nakreślenia postaci oraz braku rozwinięcia niektórych istotnych wątków dzięki którym historia byłaby bardziej kompletna "Warcraft: Początek" to przede wszystkim solidny film fantasy, który czerpie garściami z gatunku. Posiada wciągająca i intrygująca historię, wartką akcję, ale przede wszystkim jest produkcją, którą wyśmienicie się ogląda dzięki jej lekkości i niezwykłej płynności. Niestety historia ukazana w filmie nie jest kompletna. Fabuła pomimo tego, że jest ciekawa i niezwykle zajmująca jest również rozciągnięta niemalże do granic możliwości. Jeśli myślicie, że reżyser zamknie rozpoczęty wątek przed napisami końcowymi to niestety jesteście w błędzie. Twórcy najwidoczniej wzięli sobie do serca podtytuł "Początek" i na jego podstawie zarysowali nam bardzo obszerne rozpoczęcie tej zapowiadanej filmowej serii. Tak więc po wyjściu z kina towarzyszy nam niedosyt co do historii, ale również ekscytacja dalszymi losami naszych bohaterów. Nic tylko czekać na więcej.
P.S. Recenzja została napisana z perspektywy widza, który nie zna się na grze "World of Warcraft", ani w nią nigdy nie grał.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz